Mount Everest
17 april 2015 - Mount Everest Basecamp, China
Smorgens stonden we weer vroeg op om de Kora te lopen om het klooster heen. Doordat de Dalia Lama op een woensdag geboren is is het woensdags altijd erg druk met gelovigen.
Als enige toeristen maakte we de ruim 1 uur durende wandeling. Onderaan de Kora was een klein marktje waar we nog even overheen hebben gewandeld.
We stapten weer op de bus richting Sakya. Onderweg nog was plas en foto stops en eind van de middag kwamen we aan in Sakya. Na een middelmatige lunch liepen we naar het vrouwenklooster.
We hadden wat geld in gezameld om boodschappen te doen en aan de nonnen te geven. We werden uitermate vriendelijk onthaald. We kregen een lint om geknoopt om de boze geesten te verdrijven en een soort van boedistische hostie.
Na het bezoek besloot een groot deel van de groep terug naar het hotel gegaan. Samen met Adrie en Sabien besloten we ook nog even naar het andere klooster te lopen.
Tijdens de wandeling stuitte we op een klas van nonnen, ik denk tussen de 15 en 25 jaar, welke op een buitenplaats les kregen. De les voor de pak um beet 50 nonnen was abrupt ten einde toen er 4 westerlingen stonden te kijken en fotos te maken.
Verlegen en gieberend werden we omsingeld door de nonnen. Een deel vluchtte weg, het andere deel pakte z'n kans om een gekke bek te trekken of om op de foto te komen.
We namen afscheid en liepen terug naar ons hotel. Er was voor onze club een aparte kamer gereserveerd in het restaurant.
Herbie, een van de reisgenoten, was jarig en werd 50. We mochten hem allen een tibetaanse sjaal om doen en vervolgens werd de taart geserveerd.
We sloten de avond af met de door de gids geregeld top diner.
Om kwart voor 6 ging weer de wekker. We vertrokken, na het ontbijt, rond kwart over 7 richting de Mount Everest. We hadden 315km voor de boeg, wat gelijk zou staan aan zo'n 10 uur reizen.
Tegen het middaguur waren we in de stad voor de mount everest. De zon brandde goed en op een dakterras van een hotel genoten we van onze lunch. Door de bewolking in de verte konden we de Mount Everest helaas nog niet zien.
We hadden nog 75km offroad te gaan, wat gelijk stond voor ongeveer 4 uur. Schuddend en wel reden we door de sneeuwstormen heen richting de Everest. Vlak voordat we aankwamen trok het open en hadden we een prachtig aanzicht op de top van de wereld.
Doordat het weer goed was en we niet wisten wat het weer de volgende dag zou doen besloten we ons direct in de thermokleding te hijsen en te beginnen aan de wandeling welke eigenlijk voor de dag erop op de planning stond.
Na een eind te hebben gelopen bereikte we rond half 8 base camp!
Bovenop basecamp hebben we onze gebedsvlaggetjes opgehangen. Door de kou (rond de -15) en de harde wind begonnen m'n handen wat te bevriezen. Ik denk dat er nog geen minuut zat tussen "hee m'n haden worden koud" en "ze zijn paars en ik kan ze niet meer bewegen".
Een beetje eigenwijs want had gewoon handschoenen mee, maar dat maakt zo lastig foto's. Anika werd licht misselijk van het gehele gebeuren en dankzij wat oefeningen voorgedaan door de gids en Adrie die me in mijn handschoenen hielp was het gevoel al snel terug en konden we weer verder.
We gingen terug naar het Hotel. Een hotel zonder douches of toiletten (wel een gat in de grond), en ook wel noemenswaardig, geen verwarming.
We warmde ons op in het ijskoude hotel met wat thee en flessen gevuld met warm water tegen ons aan te houden.
Na het eten gingen we direct naar bed. Doordat we op 5200 meter zaten mochten we de ramen niet dicht doen omdat er anders te weinig zuurstof in de kamer zou zijn.
Het was een lange, koude nacht....
Om 08h00 stonden we al weer buiten de Everest te aanschouden met de ochtendzon erop. We liepen naar een klooster in de buurt waar wat nonnen bezig waren met hun gebed.
De kou sloeg weer toe en we gingen terug naar het hotel voor wat thee en een ontbijtje.
Om 11h00 vertrokken we, na nog een groepsfoto voor de Everest, naar Lao Tingri.
Eerst weer 75 km offroad....
Als enige toeristen maakte we de ruim 1 uur durende wandeling. Onderaan de Kora was een klein marktje waar we nog even overheen hebben gewandeld.
We stapten weer op de bus richting Sakya. Onderweg nog was plas en foto stops en eind van de middag kwamen we aan in Sakya. Na een middelmatige lunch liepen we naar het vrouwenklooster.
We hadden wat geld in gezameld om boodschappen te doen en aan de nonnen te geven. We werden uitermate vriendelijk onthaald. We kregen een lint om geknoopt om de boze geesten te verdrijven en een soort van boedistische hostie.
Na het bezoek besloot een groot deel van de groep terug naar het hotel gegaan. Samen met Adrie en Sabien besloten we ook nog even naar het andere klooster te lopen.
Tijdens de wandeling stuitte we op een klas van nonnen, ik denk tussen de 15 en 25 jaar, welke op een buitenplaats les kregen. De les voor de pak um beet 50 nonnen was abrupt ten einde toen er 4 westerlingen stonden te kijken en fotos te maken.
Verlegen en gieberend werden we omsingeld door de nonnen. Een deel vluchtte weg, het andere deel pakte z'n kans om een gekke bek te trekken of om op de foto te komen.
We namen afscheid en liepen terug naar ons hotel. Er was voor onze club een aparte kamer gereserveerd in het restaurant.
Herbie, een van de reisgenoten, was jarig en werd 50. We mochten hem allen een tibetaanse sjaal om doen en vervolgens werd de taart geserveerd.
We sloten de avond af met de door de gids geregeld top diner.
Om kwart voor 6 ging weer de wekker. We vertrokken, na het ontbijt, rond kwart over 7 richting de Mount Everest. We hadden 315km voor de boeg, wat gelijk zou staan aan zo'n 10 uur reizen.
Tegen het middaguur waren we in de stad voor de mount everest. De zon brandde goed en op een dakterras van een hotel genoten we van onze lunch. Door de bewolking in de verte konden we de Mount Everest helaas nog niet zien.
We hadden nog 75km offroad te gaan, wat gelijk stond voor ongeveer 4 uur. Schuddend en wel reden we door de sneeuwstormen heen richting de Everest. Vlak voordat we aankwamen trok het open en hadden we een prachtig aanzicht op de top van de wereld.
Doordat het weer goed was en we niet wisten wat het weer de volgende dag zou doen besloten we ons direct in de thermokleding te hijsen en te beginnen aan de wandeling welke eigenlijk voor de dag erop op de planning stond.
Na een eind te hebben gelopen bereikte we rond half 8 base camp!
Bovenop basecamp hebben we onze gebedsvlaggetjes opgehangen. Door de kou (rond de -15) en de harde wind begonnen m'n handen wat te bevriezen. Ik denk dat er nog geen minuut zat tussen "hee m'n haden worden koud" en "ze zijn paars en ik kan ze niet meer bewegen".
Een beetje eigenwijs want had gewoon handschoenen mee, maar dat maakt zo lastig foto's. Anika werd licht misselijk van het gehele gebeuren en dankzij wat oefeningen voorgedaan door de gids en Adrie die me in mijn handschoenen hielp was het gevoel al snel terug en konden we weer verder.
We gingen terug naar het Hotel. Een hotel zonder douches of toiletten (wel een gat in de grond), en ook wel noemenswaardig, geen verwarming.
We warmde ons op in het ijskoude hotel met wat thee en flessen gevuld met warm water tegen ons aan te houden.
Na het eten gingen we direct naar bed. Doordat we op 5200 meter zaten mochten we de ramen niet dicht doen omdat er anders te weinig zuurstof in de kamer zou zijn.
Het was een lange, koude nacht....
Om 08h00 stonden we al weer buiten de Everest te aanschouden met de ochtendzon erop. We liepen naar een klooster in de buurt waar wat nonnen bezig waren met hun gebed.
De kou sloeg weer toe en we gingen terug naar het hotel voor wat thee en een ontbijtje.
Om 11h00 vertrokken we, na nog een groepsfoto voor de Everest, naar Lao Tingri.
Eerst weer 75 km offroad....
Liefs en xx
Ik geniet mee!!!